Zorg
Avondsalon Spaarne Gasthuis, over toekomst in de zorg
1 november 2018, Philharmonie, Haarlem
Dat zorg een taal wordt
Weet je nog, ziekenhuisje spelen?
jij was de dokter, de bank was het bed
waarop je je buurmeisje opereerde
er werd altijd wel iets bij haar afgezet
goed luisteren of haar hartje wel klopte
een prik met een breipen in haar bil
en ook een ziekenboeg voor je poppen:
pleister, verbandje, jodium, een pil
zorg, dat was eten in het bakje
van je allerliefste kat
of hulp aan oude zieke mensen;
iets wat jij niet nodig had
ook de dood was iets voor later
iets van ver weg op tv
dat het ook dichtbij kon komen
speelde in jouw hoofd niet mee
maar toen na de cavia en de goudvis
ook je opa het begaf
stond je met een hoofd vol vragen
aan je allereerste graf
uitvinder, dat zou je worden
van een pil tegen de dood
tegen pijn ook en verdriet
o wat was je woede groot
maar het hielp niet, al dat vechten
want mensen worden ziek of oud
incontinent, dement of warrig
hulpbehoevend of benauwd
en dan hoop je op een paar handen
die voorzichtig met je zijn
krachtig, maar ook zacht en heilzaam
als het kan graag zonder pijn
zorg is wat we soms niet weten
maar vragen we wel altijd door?
'hoe denkt u zelf over uw ziekte?'
zorg is ook: een luisterend oor
hoe verloopt de weg naar later
als het thuis niet langer gaat?
niets is erger dan te merken
dat je er alleen voor staat
maar zorgen is vandaag geen feestje
ziekenhuizen gaan failliet
artsen staan voor dichte deuren
moeten met patiënten leuren
een 10 willen we allemaal halen
maar niemand wil een nummer zijn
warme aandacht, tijd en troost
vinden alle mensen fijn
dat zorg een bezielde taal mag worden
in het ziekenhuis, thuis, op school en op straat
een die we allemaal vloeiend spreken
en die iedereen verstaat
als zorg een taal is van alle mensen
dan hebben we de beste deal
onbetaalbaar in zijn eenvoud:
niet met een zucht maar met een ziel