Iets van jou
8 oktober 2017 - Kristien Hemmerechts, Vlaamse auteur, twee weken 'writer in residence' in Haarlem.
Iets van jou
Ik wens je een stad die voor je zingt als een moeder
verhalend van die Vlaamse armada, haar bruidsschat,
zo lang gekoesterd onder haar rokken in de zee van
tijd die afbreekt en bewaart.
Ik wens je een stad die je mild en geduldig stemt om
de arrogante schoonheid van de stadsrivier te duiden;
een koele spiegel die altijd zegt: ik was hier 't eerst
ik zal je hoe dan ook overleven.
Ik wens je een verlokkende stad die je vangt onder
haar grijze stolp en je onder klingelklokjes het hart
ontfutselt om het hoog aan haar toren te hangen:
'Zie hoe ik haar hart stal!'
Maar het allervurigst wens ik je een stad van zichzelf
gekleed in die wereldse jas waarin je haar
zeker zal herkennen. Omdat iets van jou hier al was.
Vanwege toen. En nog.
Vreemde voeten
Als een vreemde kwam je hier aan. Zal je ook als vreemde gaan?*
Wat geeft de stad je prijs als je er vreemd een voet zet
voelt zij de Vlaamse voetstap nog, hoe smolten wij de
taal aaneen van bouwers, wevers, kunstenaars, wat
is er Haarlems aan de stad, wat niet, wat van geen een?
Er is geen Haarlems Haarlem, er is een mix van jou en mij.
Niets vreemds onder de zon. Bon.
Dát geeft de stad je prijs als je vreemde voeten wennen. Dat
zelfs als je denkt, hier was ik nooit, je toch iets zal herkennen.
* Vrij naar de openingsregels van Winterreise/Gute Nacht, tekst: Wilhelm Müller, muziek: Franz Schubert.
Hier zijn
Hier aankomen en niets verwachten.
Hier zijn van daar, waar alles is
als het huis dat je zo goed kent
gewoon bent, gewend.
Hier zijn en zien: wat valt hier te
halen? Een gedachte, een woord
misschien, niet eerder gehoord
of juist bekend.
Hier dwalen om in elk museum
na iedere bocht, ook uit de taal
je aard te puren – zelfs de Bavo
slaat haar Vlaamse uren.
Hier vragen: in wiens kielzog
belandde ik hier? Dan weten
dat iets van jou hier al was.
Van daar. Toen. En nog.